Jarig
June 4th, 2010
Hermen is heel moe. Een simpele handeling als naar de wc gaan is voor Hermen een gigantisch karwei. Hermen slaapt daarom ook nog veel overdag. Verder gaat alles wel aardig. De wondjes in de mond zijn al bijna weg. Hermen ziet alleen rood. Van top tot teen helemaal rood. Allergische reactie op mogelijk antibiotica. Verder was een tweede bloedtransfusie noodzakelijk. En dat alleen al maakt verschrikkelijk moe. Maar vandaag was zijn verjaardag! Als verrassing kwamen vandaag de kinderen op bezoek zodat zij zelf al die tekeningen en knutselwerkjes aan papa konden geven. Gerard en Ria waren er ook en we wisselden het bezoek af zodat er steeds 1 kindje bij hem was. Hermen en de kinderen hebben ervan genoten. Ella kroop dicht tegen papa aan en kletste erop los. Vervolgens hielp ze mee om de kamer te versieren met de kaartjes en haar tekeningen. Tymen ging samen met opa en ik hoorde dat hij de infuuslijnen (een rode van het bloed, een witte van de voeding en een doorzichtige voor vocht en medicijnen) uitgebreid bestudeerde en natuurlijk ook praatjes voor tien had. Oma ging met Kamiel en die vroeg papa meteen of de zonneschermen omhoog of naar omlaag moesten om vervolgens met het knopje daarvan te gaan spelen. Al met al is het een hele organisatie maar heel fijn voor de kinderen en Hermen. In het restaurant wordt gezellig gegeten en loop ik nog even snel naar Hermen. Hij zit nog op de rand van het bed en dat verbaast mij en ik zeg dat ook. Hermen wil ook graag liggen maar het is zo’n ‘gedoe’. Ongelooflijk hé. Kan ik mooi even helpen, even lekker instoppen. En dan weer terug, en het blijft heel raar en lastig om Hermen achter te laten. Hopelijk slaapt hij weer even.
Op de heenreis had ik al gezien dat er bij Assen een grote verkeerscontrole plaatsvond. Als je te hard reed werd je door motoragenten naar de parkeerplaats bij een tankstation geleidt alwaar een politiemacht alles afhandelen. Als we terugrijden, en Ria rijdt nu met ons mee, is de controle nog bezig en ik denk, laten we die parkeerplaats eens oprijden, leuk voor de kinderen, die tientallen politieagenten, busjes, motors vinden ze wel leuk om even te zien. Ja, inderdaad, heel naïef. Ook ik werd aan de kant gezet en Ria en ik gieren het uit de lach. Maar de agenten blijven heel serieus. Gelukkig heeft Hermen de papieren in de auto liggen en gelukkig weet ik ze snel te vinden. Gelukkig zit het rijbewijs tegenwoordig in mijn portemonnee. Of ik ook even wil uitstappen. De diesel wordt gecontroleerd, de kinderen worden geteld en de zitjes worden goedgekeurd. Nu nog even blazen. Lachend roep ik Tymen dat hij moet kijken maar die wordt afgeleid door een agent die de kinderen allerlei dingetjes komt brengen (ballonnen en zo). Mijn stukke voorlamp (ojaaa?) wordt door de vingers gezien en daar gaan we weer, met 3 opgewonden kinderen achterin.
Eenmaal thuis treffen we opa druk doende bezig. Gerard heeft een lang verwachte schommelbank voor Hermen gescoord en zet die meteen in elkaar. De kinderen rennen er meteen nieuwsgierig heen en Kamiel staat meteen met zijn gereedschap en gehoorbeschermers erbij om opa te helpen. Opa is zijn held. Opa kan alles maken. Tymen zoekt al zijn politiespullen bij elkaar en loopt al snel de politie na te spelen. Hij is zeer onder de indruk van het politiegebeuren en het bevestigt zijn verlangen, “later wordt ik politieagent!”.
Nou heb ik niet snel last van tranen die in mijn ogen schieten, maar van deze foto’s moet ik toch wel een beetje slikken. Bestaat er een mooier verjaardagskado dan een dikke knuffel? Ik hoop dat je lekker slaapt, grote man.
Comment by nick — 5 June 2010 @ 01:06
Hoi Hermen,
Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag (welliswaar een dag te laat maar toch). Ik was laatst geloof ik toch een beetje voorbarig met te zeggen dat “het aftellen nu is begonnen”. Ik hoop echter wel dat je nu heel snel het gevoel zult hebben dat je uit dit zeeeeeer diepe dal omhoog kruipt.
Groeten, heel veel sterkte en hou vol,
jules
Comment by jules — 5 June 2010 @ 09:06
Hallo Hermen en Marlies,
Even een mailgroet vanuit Duitsland. We konden geen aardige Duitse verjaardagskaart vinden, de Duitsers hebben een wat ander gevoel voor humor dan wij, zal ik maar zeggen….
Van harte met je jaardag,al is het in een andere omgeving dan je zou willen jarig zijn.
Hopelijk gaat de opbouw van nieuwe cellen spoedig en voorspoedig van start .
Het allerbeste !
Paula en Asoka
Comment by Paula en Asoka — 6 June 2010 @ 13:06
Dag Hermen, Marlies en familie,
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Heel apart, om die zo in het ziekenhuis mee te maken.
Sterkte gewenst bij alles.
Alles gaat erg lanzaam. Als het maar vooruit gaat, toch?
groetjes van Annemarie en Wim vanuit Zwitserland
Comment by wim en annemarie de vries — 6 June 2010 @ 15:06
Hoi Hermen
Van heel harte gefeliciteerd met je verjaardag gisteren – nog steeds jonge hond hoor — wat leuke die plaatjes – en Tymen wordt dus agent – leuk mensen gaan bekeuren.
De sergeant van de gendarmerie hier zag ooit zijn vrouw hier in het dorp rijden zonder gordel om – meteen bekeurd zo ging het verhaal …en ze rijden hier nog allemaal bellend – er is nog veel te doen voor de gendarmerie – goeie vooruitzichten bij de politie — de samenleving wordt steeds wilder – zeker in Holland.
Maar je zit prima daar – prachtige beslissing toen om daar te gaan wonen – nog eens ‘well done’
Hou je haaks — prachtige fotoos .
Comment by Justus Krabshuis — 6 June 2010 @ 16:06
HOI Hermen en Marlies,
Allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Leuk om te lezen hoe blij de kinderen zijn als ze bij op bezoek zijn.
Als ik het zo lees is de impact behoorlijk van die laatste behandeling, ongelooflijk wat heftig allemaal.
In gedachten veel bij jullie !
Heel veel lieve groeten van Monique, Lieke en Jeroen
Comment by Monique — 6 June 2010 @ 22:06
Gefeliciteerd Hermen (sorry, twee dagen te laat maar ik kijk nooit op de verjaardagskalender).
De foto’s zijn erg mooi. Het is toch verbazend hoe kinderen anders tegen bepaalde dingen aan kunnen kijken dan volwassenen! Gelukkig maar.
Hou je goed Hermen, het ergste is achter de rug!
Onno
Comment by onno — 6 June 2010 @ 22:06
Hoi Hermen en familie,
Nog van harte met je verjaardag. Ik weet het is rijkelijk laat maar niet minder goed bedoelt. Met veel bewondering, verwondering en interesse lees ik jullie stukjes. Ik heb diep respect voor de manier hoe jullie letterlijk en figuurlijk deze vreselijke ziekte te lijf gaan.
Heel veel sterkte nog en houd je/jullie haaks.
Groet,
Sander
Comment by Sander Roege — 7 June 2010 @ 14:06
ha die Hermen,
sorry, verjaardag vergeten- van harte! Wat een bijzondere dag voor je!
Ik ben in Nederland en regelmatig in en om Groningen maar je mag zeker geen bezoek?
zet hem op!
liefs,
jess
Comment by jess — 7 June 2010 @ 19:06