Eerste Chemokuur
December 23rd, 2007
Zo, de eerste chemokuur zit erin. De grootcellige B-Lymfocyten kunnen worden aangevallen. Doe je best! Voor de amateurdokters (zoals ik dus nu ook): Eerst Prednisolon, dan Rituximab, in stapjes opgehoogde dosering, duurde wel een paar uur, daarna Cyclofosfamide, Adriaycine en Oncovin, samengevat als R+i-CHOP of R-CHOP. Plus een heleboel andere prikken infuusjes en tabletten om bijwerkingen te voorkomen en onderdrukken. Ik ben dan ook (nog) niet misselijk, en heb al mijn haar nog. Onvruchtbaar was ik al, of zou ik in elk geval moeten zijn.
Nu, 2 uurtjes later dan ik hierboven schreef, ben ik toch wat misselijk aan het worden, nog geen overgeven, maar wel een onprettig gevoel in mijn maag, en tintelingen in de benen. Verder droge mond en neus, ook bijwerkingen van het leger soldaatjes dat nu de kankercellen (en helaas ook de rest van mijn lichaam) aanvallen. Meer gelezen over de bijwerkingen, en het lijkt erop dat je gedurende de kuren vermoeider en vermoeider (en prikkelbaarder) gaat worden… Ik zal het zien.
Beste Hermen & Marlies
Via Ellen & Marc hoorden we van je ziek zijn – jee wat een schrikken – we volgen je via je weblog – we hopen dat je niet al te ziek gaat worden van de chemo. Vanuit Nijmegen denken we aan jullie. Heel veel sterkte. Groeten John Carol & Liselot
Nijmegen.
Comment by John & Carol Peerenboom — 23 December 2007 @ 22:12
Ha Hermen…
Ben dan niet zo’n legerfanaat, maar laat die soldaten maar goed hun werk doen aan het front. Ik zou wat graag mee willen doen.
Gelukkig momenteel voldoende hospikken (om maar in legertermen te blijven) achter de hand. Zet ‘m op jongen! Je laat al zo lang zien wat moed is… geef die kankercellen maar de genadeklap.
Ik zie je hopelijk snel weer thuis… Voor nu lekker slapen en morgen gezond weer op (uit: Sonja op zondag).
Veel liefs, Marc
Comment by Marc — 23 December 2007 @ 22:12
Lieve Hermen,
Houd de moed er in, broertje! Hopelijk zie ik je morgen in Zwolle,
Ik blijf aan je denken….
Heel veel liefs en een dikke kus, Marieke
Comment by Marieke — 23 December 2007 @ 22:12
Lieve Hermen,
Van mij mag je best prikkelbaar worden, als dat betekent dat de chemo z’n werk doet. Ik hoop dat je er niet al te ziek van voelt en dat je met je gezin toch een beetje kerst kan vieren.
We denken veel aan je. M’n moeder en m’n zus houden me op de hoogte en jij natuurlijk met je weblog. Die weblog vind ik echt super.
Denk eraan, we houden je in de gaten, dus geen rare dingen doen.
Heel veel liefs en sterkte, Sonja
Comment by Sonja en Remco — 23 December 2007 @ 23:12
hey Hermen,
het is begonnen, de oorlog. Je was altijd al de sterkste dus winnen ga je hem wel. Hopen nu dat het proces meevalt en de verliezen gering.. Houd vast aan je gevoel grote neef.
liefs, Tom & Ellen
Comment by tom & ellen — 24 December 2007 @ 09:12
Hey Big Guy,
Veel sterkte en de support-troepen staan voor je klaar. We denken veel aan jullie.
Je Cheerleaders uit Hoorn, en een natte neus van de Grumpy Old American (Nadine, natuurlijk 😉 )
Comment by Stefan en Kim — 24 December 2007 @ 10:12
Hé Hermen,
we blijven de ontwikkelingen op de voet volgen en het doet ons goed te lezen dat jij dat jij je in ieder geval goed weet te houden. Hou dat gevoel vast.
En bedenk, “prikkelbaar zijn” bij Kerst is iets wat in de beste families voorkomt.
Hou je haaks!
Paul, Karin, Niels en Jules.
Comment by Paul en Karin — 24 December 2007 @ 10:12
Hermen & Marlies,
Sterkte in de strijd !
Met heel ons hart y corazon !
Bastiaan & Silvia.
Comment by Bastiaan & Silvia — 30 December 2007 @ 22:12