rulururu

post Nadine, kampioen ontsnappen

February 27th, 2008

Filed under: Familie — marlies @ 23:02

Nadine is niet meer.

Ons Amerikaans hondje, woonde daar met Kim op het platteland. Kwam toen samen met Kim naar hartje Amsterdam om met Hermen te gaan samenwonen. Nadine, in menig geheugen gegrift. Zoals van Paul, die zou haar op een goed moment (toen ze nog op de Weesperzijde woonde) uitlaten. Nadine, snel als water en glad als een aal ontsnapt, rent de trap af, naar buiten. Paul er achter aan, moest heel hard rennen. Over de drukke Weesperstraat. Moet een komisch gezicht zijn geweest, een los rennende hond en even later een rennende en roepende Paul er achteraan. Moet toch nog eens vragen waar hij haar weer te pakken heeft gekregen. Of het geheugen van Jules en Jeanet. Ook zij hadden de eer om op Nadine te mogen passen, namen haar mee naar broerlief in Duitsland, op de boerderij, ze stappen uit de auto, Nadine vliegt ook uit de auto en heeft voordat ze met hun ogen kunnen knipperen een paar kippen te pakken. Of de rugbyvrienden, gingen oud en nieuw vieren in Frankrijk, was allemaal goed gegaan, tot ze willen vertrekken, waar in Nadine? Gelukkig zagen ze haar nog wel, ergens heel ver weg, een stipje. Ik geloof dat ze toen ook een snelweg overgestoken is. En zo heeft ze nog wel meer mensen de stuipen op het lijf gejaagd. De betreffende personen kunnen dat ook veel mooier navertellen dan ik hier. Ria nam haar eens mee toen ze wilde gaan winkelen, wilde uitstappen maar Nadine dreigde weer te ontsnappen. Dit heeft ze met moeite kunnen voorkomen maar kon de deur ook niet openen om zelf even naar de winkel te gaan. Toen is ze maar weer naar huis gegaan. De mooiste ontsnapping was toch wel die keer dat Hermen met z’n rugbymaten door Amsterdam aan het varen was, Nadine was ook mee. Achter Artis legden zij aan, de kalenderpanden waren nog niet ontruimd, een woest stukje Amsterdam, daar mocht nadine wel los, gingen zij bbq-en. Ze genoten van het uitzicht op Artis maar he, was dat niet plots Nadine tussen die Flamingo’s??? Ja, is echt waar maar het is goed afgelopen, heeft AT5 niet gehaald.

Vandaag kwamen Kim en Stefan (die haar het laatste 1,5 jaar hebben verzorgd) met Nadine naar Zwolle. Nadine is oud, bijna 17 jaar, en ontsnapt allang niet meer. Het is goed zo. Een dierenarts komt aan huis om haar in te laten slapen, te midden van haar baasjes. Een laatste aai, dag lief hondje.

Nadine is vervolgens door Kim, Stefan, Gerard en mij (en Kamiel natuurlijk, die is immers overal bij) bij ons in Alteveer begraven. Nu is Nadine weer bij ons.

2 Comments

  1. Het was wel een vreemde dag gisteren. Jullie in een lange tijd niet gezien en nu wel met een droevig en lastig klus in een zo moeilijk tijd. Maar het ging zo goed als verwacht kon. En terwijl Hermen is op dit moment zo zwak en onwel, Stefan en ik waren toch blij om Hermen te zien en dat Hermen kon afschied nemen van een geliefd huisdier dat zo veel voor ons allemal betekent. Ongeacht alles was het een dierbaar dag tussen dierbaar mensen en het was goed toch af en toe een glimlach van Hermen waar te nemen terwijl hij duidelijk zoveel lijd onder vermoeiheid en ziekte.

    Toen wij thuis kwam gisteravond, dronk wij een glaasje wijn als eer aan onze oud hond en ook brachten wij een proost op een zonniger en gezonder toekomst voor Hermen en sterkte voor jullie allemaal in Alteveer en in Zwolle.

    Een grijs begin van de dag vandag. Stefan vond het moeilijk toen hij uitging met alleen twee honden in plaats van twee voor de ochtend wandeling. Er was geen bedelend Nadine in de keuken toen hij zijn broodje leverworst klaar maakte voor de lunch. Jake en Nika wilden net alleen een korte rondje in de tuin maken – samen met Nadine bleven ze meestal en half uurtje of zo buiten terwijl Nadine was aan het snuffelen. Of ze haar ook missen kunnen wij niet echt weten maar ik denk het wel. Ik zal haar veel missen maar was blij dat jullie en wij haar leven kon delen een ook haar einde met jullie kon delen gisteren.

    Hier, thuis, vandag is het een beetje stiller en een beetje somberder. Nadenken over twee geliefde vrienden – een “maar” een hond en een een man. Een dat een heel lange leven leefde en een wie moet nu zo hard vechten voor hetzelfde geluk. Hoeveel keer heeft Nadine van de dood ontsnapt voordat haar einde op een behoorlijk leeftijd kwam? Hermen moet haar voorbeeld volgen! Het gaat wel lukken bij Hermen. Blijf positief en sterk en vrolijk voor hem. Het komt goed.

    Comment by Kim — 28 February 2008 @ 12:02

  2. Wij zouden heel graag, voor -old time’s sake- het memorabele verhaal van de ontsnapping van Nadine en mijn (Pauls) hierop volgende achtervolging-uitputtingslag met jullie willen delen.
    Het mooist zou dit zijn, onder het genot van een hapje/drankje. We hopen vurig dat dit weer tot de mogelijkheden gaat behoren. Uiteraard zijn jullie bij deze al uitgenodigd.
    Hartelijke groet!
    Paul en Karin

    Comment by Paul en Karin — 1 March 2008 @ 16:03

RSS feed for comments on this post.

Sorry, the comment form is closed at this time.

ruldrurd
--> Entries (RSS) and Comments (RSS)