Assertief
March 3rd, 2008
Vandaag is Hermen verhuist naar een andere afdeling, ik denk dat dit afdeling oncologie is maar misschien ook een combinatie met Interne. Helaas, geen 1-persoons kamer meer, een 2 persoons. Hermen baalt er flink van. Vanmorgen had hij weer hoge koorts en dat zat hem ook al zo dwars. Het opknappen heeft veel tijd nodig. Gelukkig heeft Hermen wel het plekje bij het raam en vanaf de 6e verdieping heb je hier een prachtig uitzicht. Om het ziekenhuis zijn diverse ooievaarsnesten, verderop ondergelopen weilanden, 6 ooievaars vliegen hier van die nesten naar het water en terug, prachtig. Ondanks dat Hermen zo beroerd is kan hij er ook wel even naar kijken en ervan genieten. Het uitzicht is mooi maar hij deelt de kamer met een zeer zieke dame. Zij is erg van streek, angstig, heeft ook hoge koorts en hoest afschuwelijk. Gevolg is dat Hermen overdag niet heeft geslapen. Gelukkig heeft zus Ellen dit met de verpleging besproken en ik geloof dat deze dame nu een eigen kamer heeft gekregen en Hermen nu een stille kamergenote heeft. Verder blijft Hermen erg ziek, de temperatuur wisselt erg, zo heeft hij het koud, zo weer erg warm. Ziekenhuis Meppel heeft echt waardeloze dekentjes, te dun en veel te smal. Dit probleem is opgelost met een grote oude wollen deken van thuis. Eten gaat nog moeizaam, a, door keelpijn (waterijsjes bieden verlichting) en b, het eten smaakt hem niet. Nu is al jaren bekend dat ondervoeding een groot probleem is in de Nederlandse ziekenhuizen, het zou miljoenen extra kosten. Ziekenhuis Meppel heeft hier niet zichtbaar beleid op gemaakt. Dat Hermen zijn eten niet aanraakt wordt kennelijk niet genoteerd. Dus kaart ik het maar aan, de verpleging belooft overleg met de diëtiste. De behandelend arts komt ook langs, is hier lang niet zo aardig als op de polikliniek. Hermen wil hem een aantal dingen vragen maar krijgt de kans niet, de dokter wil verder. Dus vraag ik het maar, hoewel ik door zijn houding de moed wel tot uit m’n tenen moet halen. En met resultaat, hij mag z’n eigen bloedverdunnende spuiten hebben die minder pijnlijk zijn dan die het ziekenhuis gebruikt.
Het verzoek om het probleem met de zwaar zieke kamergenote op te lossen, de vraag naar andere voedingsproducten, de vraag om ander injecties te gebruiken, je moet er als patiënt (of familie) zelf achteraan. Helaas, het is nog steeds zo dat hoe assertiever de patiënt, hoe beter de zorg. Hoewel, Hermen vindt dat het dit in AMC Groningen niet het geval was, daar was de zorg beter. Helaas, het is geen optie om daar heen te gaan.
Goed zo marlies, wees assertief- elke kleine verbetering is veel en veel meer waard dan dat Hermen zich zit te ergeren- alleen al het triomfantelijke gevoel ‘het is gelukt’ geeft weer even meer kracht!
In Griekse ziekenhuizen mag het bezoek gewoon lekkere hapjes mee nemen, mag dat in Meppel niet?
Jullie zijn zo dapper in deze strijd: besef je wel welk fantastisch voorbeeld jullie zijn voor vele mensen op dit moment?
Houd vol, jessica
Comment by jessica — 4 March 2008 @ 08:03
Lieve sterke Marlies,
Je verdient een balkonplaats in de hemel, maar nu ben je nog een engel op aarde. We vinden je een echt onbaatzuchtige vertegenwoordigster van die mensen die je ‘de heiligen op aarde’ kunt noemen. Ook al zie het misschien zelf (nu !) niet zo.
Wij hopen op een goed resultaat zodat jij en Hermen later kunnen terugzien op deze periode. Wat kunnen mensen (zoals jij) veel voor elkaar betekenen.
Jessica schrijft dan ook terecht dat jij een geweldig voorbeeld bent voor alle mensen.
We hopen dat je je er doorheem kunt blijven slaan, want dit alles vraagt een enorme inzet en meer energie dan waarover je misschien beschikt.
Houd vol, we staan achter je en zijn in onze gedachten bij jou en je Hermen.
Veel kracht toegewenst door An en Ad
Comment by Ad & An van Hertum — 4 March 2008 @ 10:03
Lieve Marlies en Hermen,
Wat goed dat je de moed uit je tenen hebt weten te halen, en het wat hebt kunnen verbeteren voor Hermen.Gelukkig ben je door je vak ook beter op de hoogte welke mogelijkheden er zijn.
Waarschijnlijk weet je het wel maar voor het geval dat het niet zo is bemoei ik me er even tegen aan. Toen mijn vader zo ziek was en slecht kon eten kreeg hij bijvoeding van Nutricia. Het is vreselijk smerig spul, maar als je het ijskoud opdrinkt is het te doen. Je kunt het spul volgens mij gweoon krijgen bij de aptheek zonder recept( duur) en met recept wordt het geloof ik vergoed.Heel veel succes, ik denk aan jullie, liefs Mas.
Comment by mascha — 4 March 2008 @ 14:03
Het is k… dat het zo gaat in veel ziekenhuizen. Het is niet wat je verwacht, zeker niet in dit soort situaties. Maar Marlies, je hebt die arts dus bij zijn lurven durven grijpen, geweldig!
In dit opzicht ben je niet machteloos…
Iemand schreef volgens mij op een keer op dit forum: ‘To be deeply loved gives strength, to deeply love gives courage’… wat maak jij dat waar!
Janse
Comment by Janse en Han — 4 March 2008 @ 16:03
Lieve Marlies en Hermen,
Wat bewonderen wij jou kracht Marlies! Jammer genoeg word er bij dit ziekenhuis niet echt mee gedacht…Blijf assertief, voor jezelf en voor Hermen, dat geeft een euforie-gevoel als je weer iets hebt bereikt! Veel sterkte Hermen, houdt vol, hoe moeilijk het ook is! En wat dat eten betreft, kan Ria niet wat heerlijks naar binnen smokkelen?!
We denken aan jullie, kus van Marieke en Marc.
Comment by Marieke & Marc — 5 March 2008 @ 11:03
Hou vol Marlies & Hermen!
Comment by Kim — 5 March 2008 @ 18:03