En hier de link naar de foto’s van de vrolijke kindjes:

http://digiphotos.org/album255

Hoera, Ella is drie jaar geworden. Zondag hebben we het alvast met de familie gevierd. En omdat we die vele mensen niet in ons huisje kunnen herbergen zijn we naar een camping gegaan met een nette horeca waar we voor Ella hebben gezongen, waar ze haar kadootjes uitpakte en waar we taart aten. Ella gedroeg zich als een echte jarige. Ze had van huis een paar ballonnen meegenomen, die moesten aan haar stoel. En daar klom ze dan op als ze een kadootje kreeg. Wat ze ontving alsof ze de koningin was. Ze voelde zich heel speciaal en genoot van haar feestje. Samen met haar neefjes en nichtjes. Terwijl de volwassen rustig konden zitten, gingen 14 neefjes en nichtjes ravotten in een speelparadijs/ballenbak. Tjonge, wat hebben die kinderen gespeeld, gerend, geklommen en geklauterd. ook Kamiel kreeg er geen genoeg van.

Hij is gek op ballen en raakte zowat in extase bij het zien van zo veel ballen waar hij bijna in verdronk. Gelukkig heeft hij een hele lieve grote nicht Aline die al die tijd op hem gepast heeft. Wat een plezier. Maar voor een pannenkoek kwamen ze het speelparadijs wel uit. Om vervolgens buiten verder te spelen.

Op de radio hoorde ik berichten over de griepepidemie. In België was er sprake van een epidemie, en Nederland nog niet. Het had te maken met percentages. Dan is huize Lesscher niet representatief, hier heeft de griep 100% toegeslagen. Afgelopen zondag, na een ochtend winterpret sloeg de griep snel en hard aan bij Kamiel Kurt. Arm kind, hij kon niks anders dan op je hangen. Maandagavond begon Hermen te hoesten maar de volgende dag vertrok hij vroeg naar Enkhuizen. Die dag voelde ik een griep opkomen en wist het al, als ik al ziek ben, dan is Hermen helemaal beroerd. Inderdaad, hij kwam heel ziek thuis en is dat tot vandaag gebleven. Ondanks zijn vreselijk beroerde situatie hebben we ons woensdag wel voor de periodieke controle naar Groningen gesleept. Gelukkig verliep daar alles vlotjes. Voor de zekerheid is er nog een ECG afgenomen en zijn er foto’s gemaakt van longen en neusholtes. Als daar iets op gevonden wordt dan worden we gebeld. Ondertussen had ook Tymen de griep. Alleen Ella huppelde vrolijk door het huis. Tot vannacht, ook zij is geveld. Een huis vol zieken en moeder is nog het minst getroffen, natuurlijk, zij moet de ziekenboeg bemannen. Gerard kwam even helpen en trof een zeer rustig huize Lesscher aan, niks geen spelende, drukke, om aandacht schreeuwende kinderen. Hij spiedde door het keukenraam en zag Ella rustig op schoot hangen op een in slaap gedommelde moeder. Hermen wordt gelukkig al iets beter, die was ook wel zo verschrikkelijk beroerd. Kamiel blijft zorgelijk lang ziek. De rest krabbelt alweer aardig over de griep heen.

‘t Is zo als Gerard zei, je kan het maar beter allemaal in een keer hebben. Anders zit je er weken mee. Zo is het. Maandag kan iedereen weer naar werk, school of creche.

Het begon allemaal afgelopen zaterdag, we hadden niets gepland dit weekend, ikzelf (Hermen) zou zaterdag uit eten gaan met Ellen. Verder niks. Maar Ellen skypde al, “kun je niet wat eerder komen, dan kun je nog even schaatsen op de Wijde AA?”. En Gerard belde met Marlies om te vragen of Tymen niet mee kon komen, kon ie blijven slapen en ook schaatsen, het was zulk prachtig weer en het ijs was mooi. Dus zaterdagochtend begon het, eerst met het als een razende rondbellen waar we nog schaatsen konden kopen/lenen. Buren, familie, alle fietsenmakers in de buurt, en uiteindelijk geluk bij Kloeze in Zuidwolde, ik erheen, en meteen schaatsen voor mezelf gekocht en ook nog een sleetje meegenomen. Echter geen krabbetjes, en die wilden we toch ook, dus verder zoeken, en uiteindelijk in Hoogeveen in een sportzaak gevonden. Vervolgens het hele spul in warme kleren, jassen, sjaaltjes, handschoenen, mutsen en laarsjes gehezen en in de auto naar Zwolle.

Aldaar prachtig ijs, heerlijk geschaatst, zere voeten, heerlijk geschaatst en weer zere voeten. Tja, je hebt twee soorten mensen, diegenen die met een mooie slag, recht op de schaats over het ijs zoeven, en degenen die zwikkend in hoge plastic schoenen nog maar net kunnen blijven staan, en soms ook nog wat vooruit waaien. Ella en Kamiel in de slee op het ijs, ze vonden het prachtig! Tymen, helaas, hij zag een paar honden op het ijs, en dus hoefde het allemaal niet meer zo voor hem, hij is niet in de buurt geweest. Volgend jaar Ella maar op de schaatsen, dus. Marlies had al lange tijd niet meer geschaatst, en werd een beetje gepusht om het toch maar even te proberen, en dus de lage noren van Ellen ondergebonden, en vervolgens heeft ze heerlijk geschaatst, ze wil maar door (ondanks mijn zere voeten, dus). Ik wist nog niet dat mijn vrouw ook kon schaatsten. De moeite om voor Tymen schaatsen te kopen mag dan tevergeefs zijn geweest, verder is het een heerlijke middag. Gezellig met de familie op het ijs met het gemak van oma’s woonkamer 10 meter van het ijs.  De wijde Aa is prachtig en toch zo rustig. Terwijl de kinderen binnen spelen en verzorgd worden door oma en tantes, kunnen wij even heerlijk schaatsten. Zo genoten. Dus zondags hebben we dit herhaald.

Voor foto’s: Zie digiphotos.

Kamiel leert steeds meer en loopt zo schattig hier rond. Hij doet zijn broer en zus graag na. Ella speelde wat en ging in een hoekje zitten. Zodra ze opstaat gaat hij op dezelfde plek op dezelfde manier zitten. Tymen is altijd nog onder de indruk van de koeien-melk-machine. Dit is de melkrobot bij de speeltuin met al die soorten tractors waar de kinderen op rond rijden (De Drentse Koe). Als we daar naar binnen gaan dan kijken we altijd eerst even naar deze melkrobot die altijd wel een koe staat te melken. Tymen blijft gefascineerd door de robot en de koe. Gisteravond speelde hij koe. Hij zette twee kinderstoeltjes tegenover elkaar. Dat was de koeien-melk-machine. Hij ging op handen en knieen er tussen staan en ik moest robot spelen. Ik zet hem klem tussen de stoeltjes, laat mijn arm als een robot naar zijn buikje trek aan de twee koordjes van zijn broek. Als ik klaar ben duw ik hem met een stoeltje weg want dat doet de robot ook, die duwt de koe de machine uit. En de volgende koe staat klaar, Ella wil ook gemolken worden. Vervolgens spelen Tymen en Ella samen koe. En dan komt die kleine kabouter Kamiel Kurt! Ook op z’n handjes en knietjes! Zo serieus! Afwachtend dat ik ook hem onder de buik zal kietelen. Zo schattig, zo grappig. Helaas niet op foto of film vastgelegd. Hier een ander filmpje waar hij heel serieus mama nadoet, iets wat hij ook heel serieus neemt en hem wel een half uur bezig kan houden want hij is erg zorgvuldig!

[flashvideo filename=http://weblog.alteveer.net/wp-content/uploads/2009/01/kamiel-stofzuigen-deco8.flv /]