Vanmorgen even met Ella naar de kapper geweest. Ze heeft van de restanten van Ella’s haar nog een pittig kapsel weten te maken. En voor de nieuwsgierige hier de foto’s:

Fijn, weekend, rustig aan doen en we hebben er prachtig weer bij. We rommelen wat in en om het huis. Hermen zet zijn eigen eerste tentje voor de kinderen op want die willen kamperen. Hermen vindt het leuk om de kinderen zijn eerste tentje te laten zien. Ella’s eerste reactie: “wat een klein tentje”! Tja, ze heeft de tent van Bas en Mas blijkbaar in gedachten. Bij de buren is bezoek en die gaan in het weiland vliegeren. Ik had er nooit zo bij nagedacht dat dat inderdaad erg mooi kan. De kinderen rennen er heen en mogen mee doen. Tjonge, wat rennen ze wat af! Ze zijn onvermoeibaar. Hermen niet. Als hij z’n tentje weer afbreekt voor die in de avond nat wordt, overvalt een enorme vermoeidheid hem. Hij is er nog lang niet.

Tja. Iedereen kent het wel. Ik herriner mij ook nog wel nichtje Sara die een plukje uit haar pony had geknipt. En gisteren zag ik de schaar nog bij Ella op de kamer liggen en mijn gevoel zei dat ik die moest opbergen. Maar ik deed het niet. Terwijl ze ook al de knuffels aan het knippen was. En dan gebeurt het. Terwijl je denkt dat ze boven mooi aan het spelen zijn. En het volgende moment heeft ze (bijna) al haar haren afgeknipt. Was het maar zo’n plukje als bij Sara. Nee, Ella heeft bijna al haar haar afgeknipt. Heel kort. Hier en daar en in de nek is het nog lang. Ach, de ziel. Ze moest vreselijk huilen. Pap en Mam hoefden niet boos te worden om te begrijpen dat ze iets stoms gedaan had. Nee, boos waren we niet, ontzet wel. En we moesten ook een beetje lachen maar dat vindt ze helemaal erg. Nee, we moeten maar niet lachen. Ik laat Hermen de bos haren in de prullenbak zien. Hij kan het niet laten om een mooie lok er uit te halen en verpakt in zijn portemonnee te doen. Het is maar haar. Het groeit wel weer aan. Maar toch, we pinken er wel een traantje om weg….

Tymen komt ‘s morgens naar beneden en heeft een helder idee. “Pap, Mam, ik weet wat dekselse boeven betekend! Dekselse boeven, dat betekent dat ze in de vuilnisbak moeten”

Hermen brengt Ella en Kamiel naar bed. Eerst wordt er op het “grote bed” een boekje gelezen. Hermen zit rechtop tegen het hoofdeinde. Ella zit op zijn schoot. Hermen krijgt weer eens een nare hoestbui en Ella draait zich naar hem om en zegt “Als je moet spugen, zeg je het dan? Dan ga ik hier weg….”.

Ondanks Hermens zwakte, toch samen van het weekend genieten. Rustig aan, niets moet en de kinderen laten spelen.

Kamiel is alweer 3.  Behalve zijn verjaardag, mooie cadeautjes en taart, ging Kamiel vandaag voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Dat ging prima, na een anderhalf uurtje ging ik zelfs al weg, Kamiel speelde heerlijk door, buiten op de gele tractor. Later hoorde ik dat hij wel even gehuild had toen het hem bovenop de glijbaan wat te druk werd en er blijkbaar geduwd werd. Juf had hem getroost en Kamiel had haar meteen ingepakt door zijn huilen even toe te lichten. “Ik ben een beetje verlegen” had hij verteld. Toen ik hem weer mee nam naar de fiets zat hij er nog mee. Hij wilde het duwende jongetje alsnog “STOP, HOU OP” zeggen (iets wat in de groep van Ella gebruikelijk is om te zeggen, hij pikt ook van alles op..). Dat mag hij dan de volgende keer doen.