Kinderen
March 17th, 2008
Wat ik al langer met ‘jullie’ wilde delen….
Hermen was eens even thuis. Hij zat op de bank. Tymen weet dat papa ‘een beetje’ ziek is (ik mag niet zeggen dat papa heel erg ziek is). Tymen: “papa, ben je moe?” Hermen: “Ja”. Tymen: “Hier heb je muis, die moet je zo tegen je schouder leggen (doet het voor) en dan je duim in de mond en dan zo z’n oortje aaien.”
Op een avond, er is gegeten, de pyamaatjes zijn aan en Tymen en Ella gaan naar bed. Hermen heeft vanaf de webcam meegekeken. Hermen en ik vinden het goed geweest en willen de webcam uitzetten. “Zeg maar dag tegen papa” roep ik naar de kinderen. Maar dan komt Ella boos aanrennen, “neeeheeee!!!” Met een toon van “hoe haal je het in je hoofd!!” Papa mag niet weg, ‘t is veel gezelliger met papa erbij! Dus blijft de webcam aan.
Daarom zeggen wij steeds tegen anderen maar ook tegen onszelf na Hermen’s terugkomst uit het ziekenhuis: Hermen is weer in huis, maar nog niet thuis”
Comment by Gerard — 18 March 2008 @ 01:03
Hoi Hermen,
Denk aan je. Succes.
Ovale groet
Comment by Johan F — 18 March 2008 @ 16:03
We blijven aan jullie denken! Zet hem op!!!
Groetjes Sander en Janet
Comment by Sander Freriks en Janet van Rens — 18 March 2008 @ 19:03
Hoi Marlies & Hermen,
Geweldig he die kinderen. Pappa is er voor hun op deze manier gewoon bij. En de manier hoe ze je proberen te verzorgen door hun knuffel aan te bieden.
Mooi om te lezen dat het herstel langzaam doorzet!!
Comment by Michiel & Linda — 18 March 2008 @ 23:03
Wat een onvergetelijke anecdote en foto van Tymen. En Ella op haar totaal andere manier, net zo liefdevol. Hoe ze vecht voor wat haar dierbaar is.
De zon schijnt vandaag weer. Hermen en Marlies ik hoop dat jullie gauw de picknicktafel zullen kunnen inwijden!
Janse
Comment by Janse en Han — 19 March 2008 @ 13:03