rulururu

post Langzaam, langzaam iets beter

April 18th, 2008

Filed under: Ziekte Hermen — hermen @ 22:04

Het gaat heel langzaam iets beter met me. De leukocyten doen hun werk, langzamerhand. De wondjes in de mond genezen, zijn nog erg gevoelig, maar ze veranderen (verdoof nog wel de hele dag de wondjes met Lidocaïne). Ik probeer wat meer korte wandelingen te maken en verder gaat het eten ietsje beter, eergister was het echt een dieptepunt, ik kon zelfs geen water in mijn maag verdragen zonder zware krampen; gister en vandaag werd dat gelukkig iets minder, en kon ik weer drie pakjes forticare (astronautenvoeding) naar binnen krijgen, en ook nog het eitje, dat mijn lieve moeder elke ochtend voor me klaar zet. Het is heel teleurstellend, voor mij, maar ook voor mijn moeder, want elke avond probeert ze wat lekkers te maken voor me, pasta met roomsaus o.i.d., en dan eet ik twee hapjes, om daarna met krampen van tafel te gaan. Gelukkig lijkt het nu wat beter te gaan, en gauw hoop ik weer eens een maaltijd echt mee te kunnen eten. Is ook beter voor mijn vader, want nu moet hij steeds alles opeten…

2 Comments

  1. Hallo Hermen,
    wat fijn om te lezen dat het dan nu iets beter gaat.
    ga zo door, we denken aan jullie,
    liefs Johan en Ria

    Comment by Johan&Ria Zwijnenberg — 18 April 2008 @ 23:04

  2. Hoi Hermen,

    Goed zo hou de humor er in! :-). Wel fijn dat je aan je vader denkt met eten. Heeft hij teminste ook wat te eten, haha. Anders zou jij alles op eten. We hopen dat je vader snel wat minder te eten heeft 😉

    groetjes,

    Michiel & Linda

    Comment by Michiel & Linda — 18 April 2008 @ 23:04

RSS feed for comments on this post.

Sorry, the comment form is closed at this time.

ruldrurd
--> Entries (RSS) and Comments (RSS)