Weer in Alteveer
December 25th, 2007
Vrijdag gingen Hermen en ik even naar het ziekenhuis, Gerard zou op Tymen en Ella passen. Even, we zouden zo terug zijn. Het liep anders. Gerard nam de kinderen mee naar Zwolle. Daar ging Tymen naar z’n neefjes Sven en Jesse waar hij heerlijk heeft kunnen spelen. Dat ging zo goed dat hij er het weekend is gebleven. Heel makkelijk, hij past in de kleren die Jesse niet aan wil.
Ella bleef bij oma en heeft daar genoten van de exclusieve aandacht van opa en oma en mama. Af en toe vroeg ze even “papa?” gevolgd door “Tymen?” Kamiel doet voor haar nog niet mee, die hoort gewoon bij mama.
Die kleine Kamiel is zo ontzettend makkelijk, die is in z’n korte leventje van 3 maanden al overal bijgeweest, 3 x een sessie bij de notaris (ging heel goed, vond hij heel slaapverwekkend), mee op sollicitaitegesprekken, mee uit eten en mee naar de ziekenhuizen. Hij vind alles best, is ontzettend lief en laat zich door jan en alleman verzorgen. Gelukkig gaat de borstvoeding heel goed en hij groeit als kool.
Tymen en Ella hebben wel last van de onrustige situatie. Ze hebben nog niet goed de kans gehad om te wennen aan hun nieuwe woonomgeving en bijbehorend ritme. Er is veel onrust, er is nog geen voorspelbaar leventje opgebouwd, er zijn veel veranderingen. En dan doen ze het nog goed. Tymen is wel wat bozer. Ook is hij erg bezig om de grenzen van z’n moeder te verkennen. Maar dat hoort geloof ik bij de leeftijd. Zondagavond zijn we weer naar huis gegaan. Ellen ving ons op en bleef meteen de nacht slapen, geweldig. Vandaag, zijn pap en mam gekomen om mij met de zorg voor de kinderen te helpen. Zij slapen bij de buren. Ja, het is ongekend met hoeveel zorg en aandacht ons gezinnetje omringd wordt.
Hoi Hermen, Hier een klein berichtje van Ton en Lot. Vol spanning en ongeloof lezen we jouw berichten op de site en zien we hoe je als een koene ridder je ziekte besrijd. Houw de moed erin dan komt alles weer hadstikke goed, toch wel handig zo’n site dan hoef je tenminste niet duizend keer hetzelfde verhaal te vertellen. We wensen jouw Marlies en de kinderen morgen nog een fijne tweede Kerstdag toe al is het natuurlijk niet leuk omdat geschijden te moeten doen, ook nog veel liefs van Petra en Brigitte die ook helmaal met je mee leven. Binnenkort als we bij Alteveer in de buurt komen wippen we even aan, kun je mijn Lincoln bekijken. Ik weet zeker dat jij ook nog eens zo’n Amerikaan gaat berijden echt iets voor jou. Toy Yoy
Comment by Ton en Lot Vlutters — 25 December 2007 @ 20:12
Het verhaal klinkt gelukkig een stukje positiever dan een paar dagen geleden! Toch moeten het (vreselijke) rare dagen zijn en dan niet samen kunnen zijn… Maar volgens mij met heel veel lieve mensen om jullie heen en zeker zoveel mensen die aan jullie denken.
Dikke zoen voor Tymen en Ella (natuurlijk ook voor Kamiel), hun namen vallen hier nog dagelijks (Tom heeft de pop die Nina kreeg met haar verjaardag Ella genoemd en aangezien mevrouw de hele dag met “Lala” loopt..)
Karin en Olav
Comment by Olav en Karin (Tom en Nina) — 25 December 2007 @ 21:12
Vandaag maar weer eens vitueel bij jullie op bezoek geweest in Alteveer. Wat leuk dat de fotos er bij staan. Schattig Tymen in de sneeuw en Ella in het bad. Wat knap van je Marlies dat je het vohoud om Kamiel borstvoeding te geven, hoewel het natuurlijk ook soms een troost kan zijn om het keine kadotje te voeden. Ik blijf aan jullie denken, en stuur mijn positieve gedachten (je weet nooit) heel veel liefs, Mascha, Bas, Anna en Abel.
Comment by mascha krol — 26 December 2007 @ 15:12
hoi Hermen en Marlies
we denken aan jullie en heel veel sterkte voor de komende tijd
veel liefs oom Evert en tante Puck
Comment by evert en titia — 26 December 2007 @ 21:12
Hoi Hermen en Marlies,
De kerst is weer voorbij en iedereen gaat weer over tot de orde van de dag. Nou ja, iedereen, nee dus, niet iedereen. Dat realiseer ik me dan toch elke keer dat ik ff op de site kijk of er nieuws is. Het zal nog even duren voor jullie weer in ‘gewone doen’ zijn, maar dat het gaat komen daar ben ik van overtuigd.
Jeroen: hallo hermen en marlies ,ik hoorde van mama dat hermen kanker heeft in de boorstkast ik vind dat heel erg ik ben ook gesroken der van…
lieke: Hoi Hermen en Marlies, ik heb gehoord dat Hermen kanker heft in de borstkas en daar ben ik ook heel erg van geschrokken. Ik vind het echt heel erg en het is ineens ook heel heftig. Veel beterschap.
Groetjes van Lieke.
en heel veel liefs van Monique en Ron
Comment by monique — 27 December 2007 @ 11:12