‘t Was me het weekendje wel! Zaterdag was het al verschrikkelijk warm. Mogelijk was het niet zo zeer de tempratuur maar de luchtvochtigheid waar met name Hermen heel veel last (hoofdpijn, geen puf) van had. En wat doe je dan. Niks. En een badje voor de kinderen vullen. Nadat de kinderen het spetteren wel gezien hadden nam Hermen bezit van het badje. Zin om te koken hadden we niet dus Hermen haalde 2 pizza’s om die lekker buiten op te eten. Alleen, in de verte naderde onweer. Snel ruimde ik het nodige op, haalde de was binnen en pakte de spullen om buiten te eten. Toen Hermen met de pizza’s arriveerde en we onze eerste happen namen verdween Tymen onder de tafel. Hij vertrouwde het gerommel in de lucht niet en even later vluchtte hij naar binnen. Dus hebben we de rest van de pizza binnen opgegeten. Ondertussen vielen wat druppels maar al met al bleef het onweer uit. Nadat we later de kinderen in bed hadden, gingen Hermen en ik lekker buiten achter in de tuin zitten, bovenop de picknicktafel keken we hoe een zware, groen/grijze lucht en gerommel vanuit het zuiden op ons afkwam, heel spectaculair. Met de harde wind kwamen ook de eerste druppels en we renden snel naar binnen. In korte tijd verduisterde de lucht, viel er harde regen en waaide het hard. Vanachter het raam keken vol ontzag naar het plotselinge noodweer. Ella (die nog niet sliep) begon te huilen, dus die kwam ook beneden. Plots brak het geweld pas echt los en moesten we naar boven rennen om de ramen die op een kier stonden dicht te doen. Ondertussen was de regen met bladerenrotzooi al ver de kamers ingewaaid. Harde regen met grote hagel sloegen op dak en ramen wat een enorme herrie gaf. Wonderwel sliepen Tymen en Kamiel door dit geweld heen. En toen viel de stroom uit. Hermen mopperen, beetje storm, valt de stroom meteen uit. Ella was onder de indruk en bleef maar herhalen, ‘lamp kapot – en buiten ook – en lamp van de buren ook kapot”. Geen electra, geen telefoon, geen Internet en buuv Ria kwam vertellen dat ook het water afgesloten zou worden. Dus emmers en pannen werden met een zwak straaltje water gevuld. En dan rest niks anders dan naar bed gaan. Hoewel, toen het onweer voorbij was hadden we ook even naar buiten kunnen gaan, een goed moment om buren te leren kennen want er liep heel lang nog heel wat mensen buiten te praten met elkaar. Toen de volgende ochtend Kamiel vroeg wakker was ben ik buiten even de schade gaan opnemen. Ik hoorde water op straat in de put lopen en toen ik poolshoogte ging nemen zag ik dat aan de eik voor ons huis water uit de grond stromen. Vervolgens heb ik lang lopen nadenken hoe ik het waterleidingbedrijf kan bereiken als telefoon en Internet het niet doen. Achteraf hoorde ik dat overbuurman al vroeg 112 had gebeld om het door te geven. Dus stond er al snel een busje en klein graafmachientje voor het huis. Tot grote opwinding van Tymen. Toen iedereen gevoed en aangekleed was zijn we met z’n allen naar buiten gegaan om de schade op te nemen. Toen zagen we waarom ‘s avonds het dorp was uitgelopen. Een paar grote eiken waren omgewaaid en hadden een ravage aangericht. Tymen was zeer onder de indruk. We stonden met buren bij een omgevallen boom te kletsen toen Tymen en een oudere buurvrouw elkaar bij de hand pakte en Tymen haar naar de graafwerkzaamheden voor ons huis bracht. Even later voegde wij ons weer bij hen en vol verwondering zei deze buurvrouw: “ontzettend, wat praat hij!”

Deze zondag zou nog heter en klammer worden dan gisteren. Mariet kwam uit Amsterdam op bezoek maar meer dan rustig zitten hebben we niet gedaan. Want dat hete weer is wel leuk maar dan moet je wel stromend water hebben. Geduldig wachtten we daar op. Ondertussen klam van het zweet, pak je Kamiel op, onder het zand van de zandbak, zit je er vervolgens zelf ook helemaal onder, plakt zo lekker. We konden ook niet meer helder denken. We wilden de pomp op de waterput aansluiten voor wat extra (vies) water en wilden de aggregaat hiervoor aanzetten. Terwijl we al gewoon stroom hadden. Ondertussen hadden we ook weer telefoon en Internet. Toch raar, de werkzaamheden aan de waterleiding voor het huis waren allang beeindigd, toch maar even naar Piet en Ria om poolshoogte te nemen. Bleek dat iedereen alweer water had, alleen wij niet! Foutje. Het lek voor ons huis was gedicht, er was een nieuwe leiding door de oude leiding gelegd. Alleen hadden ze de aftakking naar ons huis over het hoofd gezien, zodoende hadden wij geen water. Gelukkig konden we bij Piet en Ria douchen, dat scheelde. Maar het huis vervuilde langzaam aan, de toiletten moesten nodig gespoeld, de vaatwasser stond vol te stinken. Vandaag, maandag, kwamen de mannen en graafmachine weer. Niet alleen bij ons, ook verderop in de straat was de leiding nog stuk. In totaal heeft de storm 6 lekken bij ons aan de Oosterweg veroorzaakt! En het leek lang maar na anderhalve dag hadden we dan eindelijk water.

Bernd vond deze toepasselijke link: http://www.zideo.nl/index.php?option=com_podfeed&zideo=6b346d5a6d773d3d&playzideo=6c6f71616d31343d