rulururu

post Moe

January 16th, 2008

Filed under: Familie,Ziekte Hermen — marlies @ 22:01

Hermen zit nu in de laatste dagen herstel van de 2e kuur. Na de 1e kuur begon hij zich nu beter te voelen. Maar nu is Hermen nog erg moe, niet meer uitgeput maar wel heel moe. Moe van het hoesten, hij blijft een heel naar hoestje houden. Hiervoor neemt hij op de avond codeine, dat scheelt gedurende de nacht. Moe omdat hij z’n stem kwijt is, praten kost erg veel energie. Toch kan hij het kletsen niet laten. Moe van de gebroken nachten, afgelopen nacht was het Ella die gedurende de hele nacht aandacht vroeg. Laten huilen is moeilijk, het maakt de andere 2 wakker maar op een gegeven moment kun je niks meer dan laten huilen met het gevolg dat ze zo overstuur raakte dat ze moest spugen, en dan ben je nog verder van huis. Hermen gaat ‘s nachts zo min mogelijk naar de kinderen maar soms ben ik net Kamiel aan het voeden als een ander gaat huilen. Of Tymen eist door z’n vader getroost te worden. Het is moeilijk een balans te vinden, Hermen is graag thuis maar het is ook erg vermoeiend. Ook ik kan erg moe zijn van de gebroken nachten en de zorg voor de kinderen. Door de vermoeidheid zijn we erg prikkelbaar, ook naar de kinderen maar dat wreekt zich direct. Het gevaar dat we in een neerwaartse spiraal komen is dan ook groot. Gelukkig was er gisteren tijd voor ontspanning. Gerard en Ria kwamen oppassen tot grote vreugde van Tymen en Ella, zij zijn dol op hun grootouders. Hermen en ik vertrokken met Kamiel, hij mag immers overal bij zijn, naar de Ikea in Groningen. We hebben een heerlijk rustig middagje van gemaakt, in de ikea was het ook heel rustig. ‘t Was fijn om ook eens samen te zijn en elkaar echt aandacht te geven. Eenmaal weer thuis was de vreugde bij Tymen en Ella groot om de meegebrachte spulletjes. Ria verwende ons met haar kookkusten en ‘s avonds kunnen we wel extra handen gebruiken als het avondritueel in gang wordt gezet.  En zo hebben we toch ook fijne momenten een een overwegend zware en zeer vermoeiende tijd.

3 Comments

  1. Hermen, Marlies,

    Ja, we kunnen ons voorstellen, dat het geheel z’n tol gaat vragen. Op zich de spanning al, en dan nog de worsteling om ‘s nacht aan voldoende rust te komen.
    We blijven jullie volgen met gebed en goede wensen.
    We begrijpen dat alles moeilijk is. Aan de andere kant kijken we als buitenstaanders er tegen aan. We hebben veel respect voor jullie. Moedig gaan jullie met de situatie om! Veel sterkte daarbij ook in de toekomst.
    Die sterkte geldt natuurlijk jullie in het bijzonder, maar ook de andere direct betrokkenen, zoals jullie beide ouders.

    Annemarie en Wim de vries

    Comment by annemarie en wim de vries — 17 January 2008 @ 00:01

  2. Als ik dit zo lees,
    vind ik het zo jammer dat we zover uit elkaar wonen.
    De kinderen zouden zo heerlijk hier samen kunnen spelen,
    of ze lekker allemaal mee naar buiten nemen.
    Kan helaas nu niet meer doen
    dan jullie veel sterkte en kracht wensen!
    Aan jullie denken,
    helemaal toen ik vanmiddag de verhuizers in jullie oude huis bezig zag.

    Liefs Karin (en co)

    Comment by Olav en Karin — 17 January 2008 @ 21:01

  3. computer en typen is niet mijn favoriete bezigheid . maar na het lezen van jullie laatste bericht moet het toch maar eens gebeuren. eerst maar een cognacje en sigaret genomen want ik weet niet goed onder woorden te brengen hoe moeilijk en erg ik het vind dat dit jullie is oververkomen. helpen wil ik jullie ook graag maar weet niet hoe . in elk geval heel veel sterkte en houd moed. liefs en kus ans .

    Comment by ans en john — 18 January 2008 @ 22:01

RSS feed for comments on this post.

Sorry, the comment form is closed at this time.

ruldrurd
--> Entries (RSS) and Comments (RSS)