Hoera, Ella is 2 jaar! Vanmorgen, nauwelijks wakker, werd ze toegezongen door Tymen en mij. Goed wakker werd ze van de telefoon die ze kreeg, een heel rose ding met echt hele harde herriegeluiden. Hermen had deze een tijdje terug al gekocht, gelukkig want ik had anders niks gehad. Pas gisteren kwamen Hermen en ik in aktie om voor haar een kado te kopen en het driewielertje wat we wilde kopen is heel moeilijk leverbaar. Dus is de driewieler van neefje Jesse ingepakt, om toch wat moois te geven en later zal ze haar eigen krijgen. ‘s Ochtends spelen de kinderen lekker buiten, hoewel, half buiten, ze zitten graag in het kippehok. Daar ligt mooi droog zand in en daar scheppen ze vrolijk in rond terwijl de kippen buiten het hok geduldig wachten wanneer zij weer naar binnen kunnen. Af en toe probeert een kip het toch even maar die krijgt meteen een paar scheppen zand over zich heen.

Tja, en dan te denken dat ze niks moesten hebben van de dieren en dus ook kippen van de kinderboerderij in Amsterdam, met name Tymen was panisch. En hier probeerde hij ze meteen al te vangen! ‘t Is lekker zonnig weer en naar binnen willen ze niet. Gelukkig kan ik ze dit keer vrij makkelijk mee naar binnen lokken want ik heb poffertjes voor bij de lunch. Tijdens het slaapje van Ella komen Opa en Hermen thuis dus weer nauwelijks wakker wacht haar weer gezang, cadeautjes en taart.

En de fiets vindt ze mooi en zoals zij het verwoordt: “fiets! – Ella. Tymen – nee”.

Verder die middag vermaakt Gerard zich weer in de schuur. Wil Tymen ook wel eens op de fiets maar mag dat niet. Kamiel is tevreden als hij in de buikdrager erbij mag zijn en Hermen doet het rustig aan. Het gaat niet zo goed, Hermen is hartstikke moe, hoest verschrikkelijk en heeft daar weer hoofdpijn en keelpijn van. Nee, ‘t is niks. Hoe beroerd kun je zijn. Om die hoest slaapt hij vannacht dan ook bij de buren, om ons niet wakker te houden en om ongeremd te kunnen hoesten en woelen. Morgen maar weer zien hoe het gaat. Dan komt de visite voor Ella’s verjaardag.