Twee weekenden geleden waren we met het hele gezin naar Artis. Bas en Mascha hebben kortingskaarten en wij mochten gratis mee naar binnen. Een heerlijke dagje gehad. Als Hermen en ik met de kinderen naar de dierentuin (nu veelal Emmen) zijn geweest, dan mogen Tymen en Ella na afloop een speelgoeddiertje uitzoeken. Ook zo vandaag. Maar Ella zag onmiddelijk de artisknuffel “Artis de Partis” en wilde die hebben. Iedereen die artis de partis kent begrijpt waarom, hij is erg grappig. Uiteindelijk moest ze nog kiezen, ze wilde te veel dieren meenemen. Toen koos ze de buitenaardse variant van “artis de partis” (Artis de Maris) uit, uit het planetarium, een groene met één oog. Samen met knuffel schaap wijkt “artis de maris” niet van haar zijde. Op de crèche moet iedere leidster de knuffel bewonderen en iedereen reageert enthousiast op die grappige één-oog. Vorige week ging ik zo als gewoonlijk Tymen halen met Kamiel en Ella in de fietskar (als wandelwagen) en één-oog was ook mee. We wandelden alweer terug toen Ella begon te protesteren, ze wilde de knuffel aan juf laten zien. Vooruit dan. Ella had geluk, er stond nog een juf bij juf en beide moesten ze erg lachen om de knuffel. Gevolg, die aandacht wil Ella wel vaker! Dus, vanmorgen moest de poppenmaxi-cosi met pop mee. Ik protesteerde; “je wilde toch lopen, dan kun je die niet meenemen hoor.” Dus besluit ze niet te lopen, ze wil weer in de fietskar, kan maxi-cosi mee. Ach, zo gedurende de dag laat ik de kinderen. Pas ‘s avonds, als Hermen en ik eindelijk met z’n tweetjes kunnen gaan zitten, dan vertellen we elkaar over de kinderen en dan pas lachen we om onze schatjes. Ik vertel Hermen over Ella, dat we naar school liepen (Kamiel sliep). Ik houd haar bij de hand. In haar andere hand……….haar speelgoedbezempje! Op het schoolplein, klamp ik juf aan; “kijk juf, Ella wil wat laten zien.” Juf kijkt ook nergens raar van op en bewondert de bezem alsof het om een kostbare ketting gaat…….